کربلای ایران

بارها،رنج ها را شمرده ام ،

اما رنج تو را ، فقط پس از تولد تمامی وارثان زمین، می توان شمرد .

…

مرا که رنج حقیری به زمین می دوزد 

وشادی اندکی به آسمان میکشد،

تودر دامنی پروریدی  که حلم وهدایت راپرورید.

… 

از چشمه سار دست های مهربان تو

مرگ هم ، آب زندگی می نوشد…

                                             یا فاطمة الزهراء اغیثینی…